GŁOSZENIE I NAUCZANIE : Europa

[ARchiv@L]

 

List od brata pochodzenia romskiego

W listopadzie 2014 roku na Słowacji powstał pierwszy zbór romani. Podczas niedawnego zgromadzenia obwodowego 21 głosicieli posługujących się językiem romani przyjęło chrzest. Wszyscy pochodzą z tej samej wioski. Na Pamiątkę zorganizowaną we wspomnianym zborze przybyło 495 osób. Jeden z nowo ochrzczonych braci napisał:

 

Słowacja: Dwóch głosicieli Królestwa z radością dzieli się dobrą nowiną z kobietą narodowości romskiej

„Jestem Romem z Žehry na Słowacji. Tu, gdzie mieszkam, wielu ludzi postrzega nas jako brudnych Cyganów, którzy kradną i kłamią. Gdy kiedyś wybrałem się do kościoła, stróż powiedział, żebym się stąd zabierał, bo to nie miejsce dla mnie. Łatwo sobie wyobrazić, jak po tym i kilku podobnych zdarzeniach zacząłem patrzeć na nie-Romów. Później Świadkowie Jehowy zaprosili mnie do Sali Królestwa. Poszedłem tam bardzo nieufny, spodziewając się kolejnego rozczarowania. Zdziwiło mnie jednak, że jeszcze przed wejściem do Sali Słowak uścisnął mi dłoń i serdecznie przywitał. W trakcie wykładu publicznego nie mogłem się skupić. Cały czas się zastanawiałem: ‚Jak to możliwe, że wszyscy są tu dla mnie tacy mili?’.

„Tamtej nocy nie zmrużyłem oka. Ciągle myślałem o tym, co się wydarzyło w Sali Królestwa. Postanowiłem więc znów tam pójść, żeby się przekonać, czy nie potraktowano mnie tak życzliwie przez przypadek. Ale za drugim razem Świadkowie byli jeszcze serdeczniejsi i odnosili się do mnie jak do dobrego znajomego. Od tamtej pory chodzę na wszystkie zebrania. Jestem już ochrzczony. Po moim chrzcie życzliwość braci nie osłabła. Dalej pokazują oni, że mnie cenią. Czasami obdarowują mnie lepszą żywnością, niż sami jedzą! Na zawsze chcę pozostać częścią tej organizacji. Jehowa jest Bogiem, któremu pragnę służyć przez całą wieczność”.

Modlitwa o okazję do głoszenia

Siostra o imieniu Aysel jechała autobusem z miasta Gandża do Baku, stolicy Azerbejdżanu. W modlitwie powiedziała Jehowie, że chciałaby w trakcie podróży porozmawiać z kimś o Biblii. Choć miała już z góry wyznaczone miejsce, pewna kobieta nalegała, żeby usiadła raczej obok niej. Aysel wdała się z tą kobietą w rozmowę i skierowała jej uwagę na Biblię. Współpasażerka wyjaśniła, że kocha Jezusa i pragnie go lepiej poznać. Wymieniły się numerami telefonów i umówiły na spotkanie. Kobieta poprosiła, żeby jeśli to możliwe, siostra przyniosła jej Biblię.

Po powrocie do Gandży Aysel odwiedziła zainteresowaną w miejscu pracy, a ta wspomniała, że posiada „modlitewnik”, który codziennie czyta. Jakże zdziwiona była nasza siostra, gdy się okazało, że jest to w rzeczywistości broszura Codzienne badanie Pism z roku 2013! Z kobietą rozpoczęto studium biblijne. Aysel jest szczęśliwa, że Jehowa dał jej śmiałość do głoszenia nieoficjalnego.

List z podziękowaniem od więźnia

Z Hiszpanii napłynął następujący list:

„Na wstępie chciałbym Wam podziękować za wysiłki, jakie podejmujecie, żeby docierać z orędziem biblijnym do ludzi wszelkiego pokroju.

„Pierwszy kontakt ze Świadkami Jehowy miałem 15 lat temu w Tiranie w Albanii. Byłem zdziwiony, gdy pewien Świadek odważył się podejść do 10 młodocianych chuliganów, do których się zaliczałem. Zwykle nikt nie miał odwagi się do nas odezwać, ale ten brat to zrobił, chociaż byliśmy uzbrojeni. Śmiało porozmawiał z nami o Biblii. Jego odwaga bardzo mi zaimponowała.

„Cztery lata temu inny Świadek odwiedził mnie w więzieniu w Hiszpanii i zaproponował studium biblijne. Przystałem na to i od tamtej pory zmieniłem się na lepsze. Nie jestem już tym gwałtownym, agresywnym człowiekiem, co kiedyś. Minęło sporo lat, odkąd po raz ostatni wpakowałem się w kłopoty. Poznałem Jehowę i dzięki temu mam w życiu cel. Staram się zachowywać z innymi pokojowe stosunki i od ponad roku jestem nieochrzczonym głosicielem.

„Choć w więzieniu przebywam już 12 lat, to w ciągu ostatnich czterech odczuwam szczęście i spokój umysłu, które wcześniej były mi obce. Każdego dnia dziękuję za to Jehowie.

„Parę tygodni temu obejrzałem kilka filmów w serwisie jw.org. Film o bracie, który siedział w więzieniu w USA, szczególnie mnie poruszył. Z natury nie jestem wylewny, ale kiedy zobaczyłem, jak bardzo zmienił on swoje życie, nie mogłem powstrzymać łez.

„Oby Jehowa nadal błogosławił Waszym staraniom w docieraniu do ludzi wszelkiego pokroju. Robicie to przez tłumaczenie dobrej nowiny na wiele języków, a także odwiedzanie tych z nas, którzy przebywają w zakładach karnych.

„Bardzo Wam dziękuję”.

 

Rocznik — 2016