Search the Community

Ήμουν αξιωματικός στα γερμανικά Ες-Ες, την επίλεκτη φρουρά του Χίτλερ, και υπηρετούσα στο κάστρο Βέβελσμπουργκ. Τον Απρίλιο του 1945, διατάχθηκα να εκτελέσω κάποιους κρατουμένους σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης εκεί κοντά. Επρόκειτο για Μάρτυρες του Ιεχωβά. Τα Ες-Ες απαιτούσαν τυφλή υπακοή στην εξουσία. Αυτό μου δημιούργησε ένα ηθικό δίλημμα. Θα σας εξηγήσω τι εννοώ. ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ το 1922 σε ένα χωριό κοντά στον ποταμό Ρήνο στη Γερμανία. Παρότι στην περιοχή κυριαρχούσε το Ρωμαιοκαθολικό στοιχείο, η οικογένειά μας ανήκε σε μια ομάδα Πιετιστών, ενός θρησκευτικού κινήματος που εμφανίστηκε το 17ο αιώνα. Το 1933, όταν ήμουν 11 χρονών, ο Χίτλερ ανήλθε στην εξουσία στη Γερμανία. Λίγα χρόνια αργότερα, επειδή διέπρεπα τόσο στα μαθήματα όσο και στον αθλητισμό, επιλέχθηκα για να φοιτήσω σε μια ακαδημία κοντά στο Μαρίενμπουργκ, το σημερινό Μάλμπορκ της Πολωνίας. Εκεί, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μου, διαποτίστηκα από την εθνικοσοσιαλιστική, ή ναζιστική, ιδεολογία. Οι σπουδαστές διδάσκονταν την τιμή, την επιμέλεια, την πιστότητα, την υπακοή, το αίσθημα του καθήκοντος και τον ευλαβικό σεβασμό για τη γερμανική μας κληρονομιά. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και τα Ες-Ες Όταν ξέσπασε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος το 1939, κατατάχθηκα στο τάγμα των Ες-Ες Λαϊμπσταντάρτε Άντολφ Χίτλερ, μια επίλεκτη στρατιωτική μονάδα, την οποία διοικούσε ο Χίτλερ αυτοπροσώπως. Αυτή παρείχε σωματοφύλακες για κυβερνητικούς αξιωματούχους και χρησιμοποιούνταν για ειδικές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Βρέθηκα σε μάχες στο Βέλγιο, στη Γαλλία, στην Ολλανδία, στη Ρουμανία, στη Βουλγαρία και στην Ελλάδα. Όταν ήμουν στη Βουλγαρία, παρακολούθησα μια λειτουργία την οποία τέλεσε κάποιος στρατιωτικός ιερέας. Τότε αναρωτήθηκα: “Άραγε κάνει και ο εχθρός τις ίδιες λειτουργίες; Ευλογεί ο Θεός τον πόλεμο; Υποστηρίζει κάποια παράταξη;” Αργότερα, επιλέχθηκα να φοιτήσω στη Γιούνκερσούλε, μια ακαδημία για νεαρούς που προορίζονταν να γίνουν υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί. Έπειτα, αποσπάστηκα σε μια μονάδα η οποία φρουρούσε το αρχηγείο του Ράιχ στο Βερολίνο, όπου κάποια φορά είδα τον Χίτλερ να ουρλιάζει σε έναν υψηλά ιστάμενο πολιτικό μπροστά σε κόσμο. “Απαράδεκτη συμπεριφορά”, σκέφτηκα, αλλά δεν τόλμησα να το ξεστομίσω! Στο Βερολίνο γνώρισα την Ίνγκε, που επίσης εργαζόταν στο αρχηγείο. Ενώ ετοιμαζόμασταν να παντρευτούμε, απροσδόκητα η μονάδα μου μεταφέρθηκε αεροπορικώς στο ρωσικό μέτωπο—χωρίς επαρκή χειμερινό ιματισμό! Εμείς οι στρατιώτες δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε αυτό που συνέβαινε, καθώς το χειμώνα του 1941-1942 η θερμοκρασία έπεφτε κάτω από τους μείον 30 βαθμούς Κελσίου. Εκεί μου απονεμήθηκε για δεύτερη φορά ο Σιδηρούς Σταυρός. Αργότερα, έπειτα από σοβαρό τραυματισμό, μεταφέρθηκα αεροπορικώς πίσω στη Γερμανία. Με την Ίνγκε παντρευτήκαμε το 1943. Έπειτα μετατέθηκα στο αρχηγείο του Χίτλερ στο Ομπερζάλτσμπεργκ, στα βουνά της Βαυαρίας. Εκεί βρισκόταν και ο Χάινριχ Χίμλερ, ο επικεφαλής των Ες-Ες, ο οποίος κανόνισε να με φροντίζει ο προσωπικός του μασέρ και γιατρός, ο Φέλιξ Κέρστεν. Αργότερα έμαθα ότι ο Κέρστεν είχε ένα κτήμα, το Χαρτσβάλντε, κοντά στο Βερολίνο. Προς το τέλος του πολέμου, ζήτησε από τον Χίμλερ να επιτρέψει σε Μάρτυρες του Ιεχωβά από κάποιο κοντινό στρατόπεδο συγκέντρωσης να εργαστούν εκεί. Ο Χίμλερ συμφώνησε, και ο Κέρστεν τούς φέρθηκε με σεβασμό. Μια Μάρτυρας του Ιεχωβά η οποία εργαζόταν για τον Κέρστεν στη Σουηδία έβαζε κάθε φορά στη βαλίτσα του μια Σκοπιά για τους Μάρτυρες στη Γερμανία.* Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά Μπαίνουν στη Ζωή Μου Στα τέλη του 1944, ο Χίμλερ με διόρισε προσωπικό υπασπιστή ενός στρατηγού των Ες-Ες ο οποίος ήταν διοικητής του κάστρου Βέβελσμπουργκ, ενός οχυρού 400 ετών κοντά στην πόλη Πάντερμπορν. Ο Χίμλερ σκόπευε να μετατρέψει το Βέβελσμπουργκ σε ναό της ιδεολογίας των Ες-Ες. Κοντά στο οχυρό βρισκόταν το μικρό στρατόπεδο συγκέντρωσης Νιντερχάγκεν, το οποίο στέγαζε μια ιδιαίτερη κατηγορία κρατουμένων—τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι αποκαλούνταν και Σπουδαστές της Γραφής. Ένας κρατούμενος ονόματι Ερνστ Σπεχτ ήρθε αρκετές φορές να μου κάνει κάποιες θεραπείες. «Καλημέρα σας, κύριε», έλεγε όταν με έβλεπε. Κάποια μέρα τον ρώτησα αυστηρά: «Γιατί δεν λες “Χάιλ Χίτλερ!”;» Εκείνος απάντησε διακριτικά: «Μεγαλώσατε σε Χριστιανική οικογένεια;» «Ναι. Μεγάλωσα ως Πιετιστής». «Τότε θα ξέρετε ότι η Αγία Γραφή υπόσχεται πως η σωτηρία (χάιλ, στη γερμανική) έρχεται μόνο μέσω ενός προσώπου, του Ιησού Χριστού. Γι’ αυτό δεν μπορώ να πω “Χάιλ Χίτλερ!”» Κατάπληκτος και συνάμα εντυπωσιασμένος, τον ρώτησα: «Γιατί είσαι εδώ;» «Είμαι Σπουδαστής της Γραφής», απάντησε. Οι συζητήσεις με τον Ερνστ και με έναν άλλον Μάρτυρα, τον Έριχ Νικολάιτσιγκ, ο οποίος εργαζόταν ως κουρέας, άγγιξαν την καρδιά μου. Αλλά αυτού του είδους οι συζητήσεις απαγορεύονταν, και ο διοικητής μου με διέταξε να σταματήσω. Παρ’ όλα αυτά, πίστευα ότι αν κάθε άνθρωπος στη Γερμανία—μια αποκαλούμενη Χριστιανική χώρα με εκατομμύρια θρησκευόμενους—συμπεριφερόταν όπως οι Μάρτυρες, δεν θα είχε γίνει πόλεμος. “Να τους θαυμάζουν έπρεπε, όχι να τους διώκουν”, σκεφτόμουν. Εκείνο το διάστημα, μια χήρα τηλεφώνησε σε αλλόφρονα κατάσταση και ζήτησε μεταφορικό μέσο για το γιο της, ο οποίος χρειαζόταν επειγόντως εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας. Έδωσα αμέσως εντολή για τη μεταφορά του, αλλά ο διοικητής μου ανακάλεσε την εντολή. Γιατί; Επειδή ο σύζυγος εκείνης της γυναίκας είχε εκτελεστεί ως μέλος της ομάδας που αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον Χίτλερ τον Ιούλιο του 1944. Το παιδί πέθανε, και εγώ δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα για να το βοηθήσω. Αυτό το περιστατικό βαραίνει τη συνείδησή μου μέχρι σήμερα. Παρότι δεν ήμουν ούτε 25 χρονών, άρχισα να βλέπω τη ζωή όπως πραγματικά είναι—όχι όπως την παρουσίαζε η ναζιστική προπαγάνδα. Ταυτόχρονα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και οι διδασκαλίες τους κέρδιζαν ολοένα και περισσότερο το θαυμασμό μου. Αυτό με τη σειρά του οδήγησε στην πιο κρίσιμη απόφαση της ζωής μου. Τον Απρίλιο του 1945, καθώς τα Συμμαχικά στρατεύματα πλησίαζαν, ο διοικητής μου έσπευσε να φύγει από το Βέβελσμπουργκ. Έπειτα κατέφθασε μια μονάδα με εντολές από τον Χίμλερ να καταστρέψουμε το οχυρό και να σκοτώσουμε τους φυλακισμένους. Ο διοικητής του κοντινού στρατοπέδου συγκέντρωσης μου έδωσε έναν κατάλογο των κρατουμένων που έπρεπε να εκτελεστούν—όλους τους Μάρτυρες. Γιατί; Είχε ακουστεί ότι αυτοί ήξεραν πού βρίσκονταν κάποια πολύτιμα έργα τέχνης που είχε αρπάξει το Τρίτο Ράιχ και τα οποία ήταν προφανώς κρυμμένα σε ορισμένα από τα κτίρια. Αυτό το μυστικό δεν έπρεπε να διαρρεύσει! Τι θα έκανα, λοιπόν, εγώ με την εντολή εκτέλεσης; Πλησίασα το διοικητή του στρατοπέδου και είπα: «Τα αμερικανικά στρατεύματα έρχονται. Δεν νομίζετε ότι είναι καλύτερα να φύγετε εσείς και οι άντρες σας;» Δεν δυσκολεύτηκα καθόλου να τον πείσω! Και τότε έκανα το αδιανόητο για έναν αξιωματικό των Ες-Ες—παρήκουσα διαταγή, και οι Μάρτυρες έζησαν. Τιμή μου να Είμαι Αδελφός Τους Μετά τον πόλεμο, η Ίνγκε και εγώ ήρθαμε σε επαφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και αρχίσαμε να κάνουμε επισταμένη μελέτη της Γραφής. Μας βοήθησε μια από αυτούς ονόματι Αουγκούστε, καθώς και άλλα άτομα. Οι τραυματισμοί μου από τον πόλεμο και η σκληρή μεταπολεμική περίοδος έκαναν τη ζωή δύσκολη. Παρ’ όλα αυτά, αφιερωθήκαμε στον Ιεχωβά και βαφτιστήκαμε—εγώ το 1948, η Ίνγκε το 1949. Κάποια φορά τη δεκαετία του 1950, αρκετοί Μάρτυρες οι οποίοι στη διάρκεια του πολέμου βρίσκονταν στο Βέβελσμπουργκ διευθέτησαν να ξανασυναντηθούν εκεί. Μεταξύ αυτών ήταν ο Ερνστ Σπεχτ, ο Έριχ Νικολάιτσιγκ και ένας άλλος πιστός κρατούμενος, ο Μαξ Χόλβεγκ. Το θεωρώ μεγάλη μου τιμή να αποκαλούμαι αδελφός τους, διότι αυτοί οι θαρραλέοι άνθρωποι του Θεού διακινδύνευσαν τη ζωή τους για να μου δώσουν μαρτυρία. Στη συνάντηση αυτή ήταν και η Μάρτα Νίμαν, η οποία είχε διατελέσει γραμματέας στο Βέβελσμπουργκ. Είχε και εκείνη εντυπωσιαστεί βαθιά από τη διαγωγή των Μαρτύρων και είχε αφιερωθεί στον Ιεχωβά. Κοιτώντας στο παρελθόν, βλέπω πάμπολλες αποδείξεις ότι «ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του [Σατανά του Διαβόλου]»—κάτι που δεν αντιλαμβανόμουν ως αφελής, ιδεαλιστής νεαρός. (1 Ιωάννη 5:19) Βλέπω επίσης καθαρά την τεράστια διαφορά ανάμεσα στο να υπηρετεί κάποιος τυραννικά καθεστώτα σαν του Χίτλερ και στο να υπηρετεί τον Ιεχωβά. Αυτά τα καθεστώτα απαιτούν τυφλή υπακοή, ενώ ο Ιεχωβά θέλει να τον υπηρετούμε από αγάπη που βασίζεται σε ακριβή γνώση της προσωπικότητάς του και των σκοπών του όπως αποκαλύπτονται στην Αγία Γραφή. (Λουκάς 10:27· Ιωάννης 17:3) Ναι, τον Ιεχωβά θα υπηρετώ όσο ζω! [Υποσημείωση] Βλέπε Σκοπιά 1 Οκτωβρίου 1972, σελίδα 591. [Εικόνα στη σελίδα 19] Η φωτογραφία του γάμου μας, Φεβρουάριος 1943 [Εικόνα στη σελίδα 19] Το κάστρο Βέβελσμπουργκ προοριζόταν για ιδεολογικό κέντρο των Ες-Ες [Εικόνα στη σελίδα 20] Με τη σύζυγό μου, την Ίνγκε, σήμερα Αφήγηση από τον Γκότλιπ Μπέρνχαρτ http://wol.jw.org/el/wol/d/r11/lp-g/102010048 *** g 2/10 p. 18 *** From SS Officer to Servant of the True God

Γιατί Επέτρεψε ο Θεός το Ολοκαύτωμα; Πολλοί που κάνουν αυτή την ερώτηση έχουν υποστεί τρομερές απώλειες στο Ολοκαύτωμα, και δεν αναζητούν απλώς απαντήσεις αλλά παρηγοριά. Άλλοι θεωρούν το Ολοκαύτωμα ως το άκρον άωτον της ανθρώπινης κακίας και εξαιτίας του δυσκολεύονται πάρα πολύ να πιστέψουν στον Θεό. Συχνές παρανοήσεις για τον Θεό και το Ολοκαύτωμα Μύθος: Είναι λάθος να ρωτάμε γιατί επέτρεψε ο Θεός το Ολοκαύτωμα. Αλήθεια: Άνθρωποι που ήταν πολύ πιστοί έχουν και αυτοί αναρωτηθεί γιατί ο Θεός επιτρέπει το κακό. Για παράδειγμα, ο προφήτης Αββακούμ τον ρώτησε: «Γιατί παρατηρείς τη δυστυχία χωρίς να κάνεις τίποτα; Καταστροφή και βία με τριγυρίζουν». (Αββακούμ 1:3, Η Αγία Γραφή, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα) Αντί να επιπλήξει τον Αββακούμ, ο Θεός φρόντισε να καταγραφούν οι ερωτήσεις του στην Αγία Γραφή για να τις διαβάζουμε όλοι εμείς. Μύθος: Ο Θεός δεν ενδιαφέρεται για τον ανθρώπινο πόνο. Αλήθεια: Ο Θεός μισεί την κακία και τον πόνο που προκαλεί αυτή. (Παροιμίες 6:16-19) Στις ημέρες του Νώε, η εξάπλωση της βίας στη γη έκανε τον Θεό να νιώσει «λύπη στην καρδιά του». (Γένεση 6:5, 6) Αναμφίβολα, λοιπόν, και το Ολοκαύτωμα προξένησε στον Θεό αφάνταστο πόνο.—Μαλαχίας 3:6. Μύθος: Με το Ολοκαύτωμα ο Θεός τιμώρησε τους Εβραίους. Αλήθεια: Τον πρώτο αιώνα, ο Θεός όντως επέτρεψε την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους. (Ματθαίος 23:37–24:2) Από τότε και έπειτα, όμως, δεν ξεχωρίζει κανένα έθνος για να του δείξει ειδική εύνοια ή για να το τιμωρήσει. Στα μάτια του Θεού, «δεν υπάρχει διάκρισις μεταξύ Ιουδαίου και εθνικού».—Ρωμαίους 10:12, Η Αγία Γραφή, Ν. Λούβαρι–Α. Χαστούπη. Μύθος: Αν υπήρχε Θεός—και μάλιστα ήταν παντοδύναμος και στοργικός—δεν θα άφηνε να συμβεί το Ολοκαύτωμα. Αλήθεια: Δεν προκαλεί ο Θεός τα δεινά, αλλά μερικές φορές τα επιτρέπει προσωρινά.—Ιακώβου 1:13· 5:11. Γιατί επέτρεψε ο Θεός το Ολοκαύτωμα; Ο Θεός επέτρεψε το Ολοκαύτωμα για τον ίδιο λόγο που έχει επιτρέψει όλα τα ανθρώπινα δεινά: για να τακτοποιηθούν κάποια ηθικά ζητήματα που εγέρθηκαν πριν από πολύ καιρό. Η Αγία Γραφή δείχνει ξεκάθαρα πως τώρα κυβερνάει τον κόσμο ο Διάβολος—όχι ο Θεός. (Λουκάς 4:1, 2, 6· Ιωάννης 12:31) Στο τέλος αυτής της σύντομης ανάλυσης, θα βρείτε ένα άρθρο που εξηγεί λεπτομερέστερα γιατί ο Θεός επιτρέπει τα δεινά. Ωστόσο, δύο και μόνο βασικές αλήθειες της Αγίας Γραφής μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε γιατί επέτρεψε ο Θεός το Ολοκαύτωμα. Συχνά γίνεται κατάχρηση της ελεύθερης βούλησης. Ο Θεός είπε στους πρώτους ανθρώπους, τον Αδάμ και την Εύα, τι ανέμενε από αυτούς αλλά δεν τους ανάγκασε να τον υπακούσουν. Εκείνοι επέλεξαν να αποφασίζουν μόνοι τους τι είναι καλό και τι κακό, και η κακή αυτή επιλογή τους, καθώς και παρόμοιες επιλογές που έκαναν κάποιοι άλλοι στο διάβα της ιστορίας, επέφερε φρικτές συνέπειες στο ανθρώπινο γένος. (Γένεση 2:17· 3:6· Ρωμαίους 5:12) Την κατάσταση περιγράφει ορθά το βιβλίο Δήλωση των Αρχών του Συντηρητικού Ιουδαϊσμού (Statement of Principles of Conservative Judaism), το οποίο λέει: «Πολλά από τα παθήματα του κόσμου προέρχονται άμεσα από το ότι κάνουμε εσφαλμένη χρήση της ελεύθερης βούλησης που μας έχει παραχωρηθεί». Ο Θεός δεν επενέβη για να αφαιρέσει από τους ανθρώπους την ελεύθερη βούληση, αλλά τους έδωσε χρόνο για να δοκιμάσουν αν θα τα καταφέρουν ανεξάρτητα από εκείνον. Ο Θεός είναι σε θέση να αντιστρέψει όλες τις συνέπειες του Ολοκαυτώματος, και θα το κάνει. Ο Θεός υπόσχεται να επαναφέρει στη ζωή τα εκατομμύρια των ανθρώπων που έχουν πεθάνει, περιλαμβανομένων και εκείνων που εξοντώθηκαν στο Ολοκαύτωμα. Επίσης, θα εξαλείψει τον πόνο που προξενούν οι φρικτές αναμνήσεις σε όσους επέζησαν. (Ησαΐας 65:17· Πράξεις 24:15) Εγγύηση για την εκπλήρωση αυτών των υποσχέσεων είναι η αγάπη του Θεού για την ανθρωπότητα.—Ιωάννης 3:16. Πολλά θύματα του Ολοκαυτώματος κατάφεραν να διατηρήσουν την πίστη τους στον Θεό και να βρουν νόημα στη ζωή όταν κατανόησαν γιατί εκείνος επιτρέπει το κακό και πώς σκοπεύει να αντιστρέψει τις συνέπειές του. Λήψη MP3 https://www.jw.org/el/βιβλικές-διδασκαλίες/ερωτήσεις/γιατί-επέτρεψε-θεός-το-ολοκαύτωμα/ Μάθετε Περισσότερα Γιατί Επιτρέπει ο Θεός τα Παθήματα; Πολλοί πιστεύουν ότι ο Θεός φταίει για όλα τα παθήματα στον κόσμο. Τι πιστεύετε εσείς; Μάθετε τι λέει ο Θεός σχετικά με τους λόγους των παθημάτων. PDF Γιατί Επέτρεψε ο Θεός το Ολοκαύτωμα;.pdf

Θαρραλέοι Τηρητές Ακεραιότητας Θριαμβεύουν επί του Ναζιστικού Διωγμού «ΓΙΝΕ σοφός, γιε μου, και κάνε την καρδιά μου να χαίρεται, για να έχω τι να απαντήσω σε εκείνον που με εμπαίζει». (Παροιμίες 27:11) Αυτή η θερμή έκκληση αποκαλύπτει ότι τα νοήμονα πλάσματα του Θεού μπορούν να χαροποιούν την καρδιά του Ιεχωβά επειδή είναι πιστά και όσια σε αυτόν. (Σοφονίας 3:17) Ωστόσο, ο Σατανάς, ο εμπαίκτης, είναι αποφασισμένος να διαρρήξει την ακεραιότητα όσων υπηρετούν τον Ιεχωβά.—Ιώβ 1:10, 11. Ιδιαίτερα από την αρχική περίοδο του 20ού αιώνα όταν ρίχτηκε από τον ουρανό στη γη, ο Σατανάς εκδηλώνει μεγάλο θυμό προς το λαό του Ιεχωβά. (Αποκάλυψη 12:10, 12) Εντούτοις, οι αληθινοί Χριστιανοί έχουν σταθεί «πλήρεις και με ισχυρή πεποίθηση» και έχουν διακρατήσει την ακεραιότητά τους στον Θεό. (Κολοσσαείς 4:12) Ας εξετάσουμε σύντομα ένα εξαιρετικό παράδειγμα τέτοιας διακράτησης ακεραιότητας—το παράδειγμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Γερμανία πριν και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Η Γεμάτη Ζήλο Δραστηριότητα Οδηγεί σε Δοκιμασίες της Ακεραιότητας Στη δεκαετία του 1920 και στις αρχές της δεκαετίας του 1930, οι Μπιμπελφόρσερ, όπως ήταν γνωστοί τότε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γερμανία, διένειμαν μεγάλες ποσότητες Γραφικών εντύπων. Από το 1919 ως το 1933, έδωσαν κατά μέσο όρο οχτώ βιβλία, βιβλιάρια ή περιοδικά σε κάθε οικογένεια στη Γερμανία. Εκείνον τον καιρό, στη Γερμανία υπήρχε μια από τις μεγαλύτερες ομάδες χρισμένων ακολούθων του Χριστού. Μάλιστα, από τα 83.941 άτομα που πήραν από τα εμβλήματα στο Δείπνο του Κυρίου το 1933 σε όλο τον κόσμο, σχεδόν το 30 τοις εκατό ζούσε στη Γερμανία. Προτού περάσει πολύς καιρός, εκείνοι οι Γερμανοί Μάρτυρες αντιμετώπισαν σκληρές δοκιμασίες της ακεραιότητάς τους. (Αποκάλυψη 12:17· 14:12) Οι απολύσεις από τις εργασίες, οι επιδρομές στα σπίτια και οι αποβολές από τα σχολεία σύντομα κλιμακώθηκαν σε ξυλοδαρμούς, συλλήψεις και φυλακίσεις. (Εικόνα 1) Γι’ αυτό, στα χρόνια που προηγήθηκαν του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, το 5 ως 10 τοις εκατό όλων όσων κρατούνταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά. Γιατί Δίωκαν τους Μάρτυρες οι Ναζί Γιατί, όμως, προκάλεσαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τη σφοδρή οργή του ναζιστικού καθεστώτος; Στο βιβλίο του Χίτλερ—1889-1936: Υπεροψία (Hitler—1889-1936: Hubris), ο καθηγητής ιστορίας Ίαν Κέρσο αναφέρει ότι οι Μάρτυρες έγιναν στόχος διωγμού επειδή αρνούνταν «να υποταχθούν στις απαιτήσεις του ναζιστικού κράτους». Το βιβλίο Προδοσία—Οι Εκκλησίες της Γερμανίας και το Ολοκαύτωμα (Betrayal—German Churches and the Holocaust), το οποίο επιμελήθηκε ο καθηγητής ιστορίας Ρόμπερτ Π. Έρικσεν και η καθηγήτρια Ιουδαϊκών σπουδών Σουζάνα Χάσελ, εξήγησε ότι οι Μάρτυρες «αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στη βία ή στη χρήση στρατιωτικής δύναμης. . . . Οι Μάρτυρες πίστευαν στην πολιτική ουδετερότητα, πράγμα που σήμαινε ότι δεν θα ψήφιζαν τον Χίτλερ ούτε θα απέδιδαν το χιτλερικό χαιρετισμό». Αυτό, προσθέτει η ίδια πηγή, προκάλεσε την οργή των Ναζί και έθεσε τους Μάρτυρες στο στόχαστρο επειδή «ο εθνικοσοσιαλισμός δεν ανεχόταν μια τέτοια άρνηση». Παγκόσμια Διαμαρτυρία και μια Γενικευμένη Επίθεση Μέσω ενός ειδικού αγγελιοφόρου στις 9 Φεβρουαρίου 1934, ο Ιωσήφ Φ. Ρόδερφορντ, ο οποίος βρισκόταν τότε στην πρώτη γραμμή του έργου, έστειλε μια επιστολή διαμαρτυρίας στον Χίτλερ ως απάντηση στη ναζιστική μισαλλοδοξία. (Εικόνα 2) Στις 7 Οκτωβρίου 1934, την επιστολή του Ρόδερφορντ ακολούθησαν περίπου 20.000 επιστολές και τηλεγραφήματα διαμαρτυρίας που έστειλαν στον Χίτλερ Μάρτυρες του Ιεχωβά από 50 χώρες, μεταξύ αυτών και από τη Γερμανία. Οι Ναζί αντέδρασαν εντείνοντας το διωγμό. Την 1η Απριλίου 1935, οι Μάρτυρες τέθηκαν υπό απαγόρευση σε όλη τη χώρα. Και στις 28 Αυγούστου 1936, η Γκεστάπο εξαπέλυσε μια γενικευμένη επίθεση εναντίον τους. Εντούτοις, οι Μάρτυρες «συνέχισαν να διανέμουν φυλλάδια και να διατηρούν την πίστη τους», αναφέρει το βιβλίο Προδοσία—Οι Εκκλησίες της Γερμανίας και το Ολοκαύτωμα. Παραδείγματος χάρη, στις 12 Δεκεμβρίου 1936, ακριβώς κάτω από τη μύτη της Γκεστάπο, περίπου 3.500 Μάρτυρες διένειμαν δεκάδες χιλιάδες αντίτυπα μιας γραπτής απόφασης αναφορικά με την κακομεταχείριση που αντιμετώπιζαν. Σχετικά με αυτή την εκστρατεία, Η Σκοπιά ανέφερε: “Ήταν μεγάλη νίκη και ισχυρό πλήγμα κατά του εχθρού, προς απερίγραπτη χαρά των πιστών εργατών”.—Ρωμαίους 9:17. Ο Διωγμός Αποτυχαίνει! Οι έρευνες των Ναζί για Μάρτυρες του Ιεχωβά συνεχίστηκαν. Μέχρι το 1939, έξι χιλιάδες είχαν φυλακιστεί και χιλιάδες είχαν σταλεί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. (Εικόνα 3) Ποια ήταν η κατάσταση στο τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου; Περίπου 2.000 φυλακισμένοι Μάρτυρες είχαν πεθάνει, από τους οποίους οι 250 και πλέον εκτελέστηκαν. Ωστόσο, οι καθηγητές Έρικσεν και Χάσελ έγραψαν: «Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ως επί το πλείστον προσκολλήθηκαν στην πίστη τους καθώς αντιμετώπιζαν αντιξοότητες». Ως αποτέλεσμα, όταν κατέρρευσε το καθεστώς του Χίτλερ, χίλιοι και πλέον Μάρτυρες βγήκαν νικητές από τα στρατόπεδα.—Εικόνα 4· Πράξεις 5:38, 39· Ρωμαίους 8:35-37. Τι έδωσε στο λαό του Ιεχωβά τη δύναμη να υπομείνει το διωγμό; Ο Αντόλφ Άρνολντ που επέζησε από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης εξηγεί: «Ακόμη και αν νιώθεις πολύ καταβεβλημένος, ο Ιεχωβά σε βλέπει, γνωρίζει τι περνάς και θα σου δώσει την απαραίτητη δύναμη για να ξεπεράσεις την κατάσταση και να παραμείνεις πιστός. Το χέρι του δεν είναι τόσο μικρό». Πόσο καλά εφαρμόζονται σε εκείνους τους πιστούς Χριστιανούς τα λόγια του προφήτη Σοφονία: «Ο Ιεχωβά ο Θεός σου βρίσκεται στο μέσο σου. Ως Κραταιός, θα σώσει. Θα αγάλλεται για εσένα με χαρά»! (Σοφονίας 3:17) Είθε όλοι οι λάτρεις του αληθινού Θεού σήμερα να μιμούνται την πίστη εκείνων των όσιων Μαρτύρων που διακράτησαν ακεραιότητα απέναντι στο ναζιστικό διωγμό και να κάνουν και αυτοί την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται.—Φιλιππησίους 1:12-14. http://wol.jw.org/el/wol/d/r11/lp-g/2001202