„Odwagi (...) mój chrześcijański bracie i moja siostro,
którzy mimo zmęczenia staracie się biec wąską drogą. Nie przejmujcie się wyboistością naszego szlaku; został on cały uświęcony i poświęcony błogosławionymi stopami naszego Mistrza. Każdy cierń uważajcie za kwiat, a każdy szorstki głaz — za kamień milowy zbliżający was do celu. (...) Miejcie wzrok utkwiony w nagrodę”.
straznica (lipiec 1879)
«Κουράγιο . . . στο στενό δρόμο.
Μη νοιαστείς για τον τραχύ δρόμο· έχει κατασταθεί άγιος και ιερός από τα ευλογημένα πόδια του Κυρίου.
Κάθε αγκάθι να το θεωρείς λουλούδι· κάθε απότομο βράχο ένα σημάδι που δείχνει ότι πλησιάζεις γοργά στο στόχο. . . .
Κράτα τα μάτια σου προσηλωμένα στο βραβείο».
ΣΚΟΠΙΑ, Ιούλιος 1879: