Wtorek 16 maja

[ARchiv@L]

Przebacz nam nasze winy (Mat. 6:12).

Dlaczego Jezus użył słowa „winy” [dosłownie: „długi”], skoro przy innej okazji wspomniał o „grzechach”? (Mat. 6:12, zob. Grecko-polski Nowy Testament, wydanie interlinearne z kodami gramatycznymi; Łuk. 11:4). Ponad 60 lat temu na łamach czasopisma Strażnica wyjaśniono: „Przez grzech przekroczenia prawa Bożego zadłużamy się wobec Boga. (...) Za nasze grzechy Bóg mógłby żądać naszego życia i odebrać je nam (...). Mógłby nam zabrać swój pokój, zrywając z nami wszystkie pokojowe stosunki. (...) Dłużni Mu jesteśmy miłość, która się wyraża w posłuszeństwie; a gdy grzeszymy, omieszkamy spłacić Mu swój dług miłości, bo grzech jest brakiem miłości względem Boga” (1 Jana 5:3). Okoliczność, że codziennie potrzebujemy przebaczenia, uwypukla jedyną podstawę prawną, dzięki której Bóg może odpuścić nasze grzechy — Jezusową ofiarę okupu. Chociaż okup ten został zapłacony prawie 2000 lat temu, powinniśmy cenić go tak, jakby to był prezent otrzymany dzisiaj. ‛Cena wykupu naszego życia jest tak wysoka’, że żaden niedoskonały człowiek nie byłby w stanie jej zapłacić (Ps. 49:7-9; 1 Piotra 1:18, 19). w15 15.6 5:9, 10

[Queen Esther]

....